Sunday, January 29, 2012

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

Πέραν που την επικαιρότητα που μου κεντρίζει το ενδιαφέρον τζιαι μετά περνά ώσπου να ξανάρτει, έσιει κάποια πράματα που με απασχολούν διαχρονικά. Πάει τζιαιρός τωρά που έχω κάποιους ανθρωπολογικούς προβληματισμούς. 'Ενας που τούτους εν πως συμπεριφέρεται η αστική τάξη στην Κύπρο. Τζια κατά πόσον η κοινωνική της συμπεριφορά διαφέρει αρκετά που τζείνη των άλλων τάξεων. Επειδή έχω φίλους τζιαι γνωστούς που είτε στις οικογένιες τους ανήκουν κάποια που τα μέσα παραγωγής, είτε απλά εν πολλά πλούσιοι, είπα να αντλήσω που τες προσωπικές μου εμπειρίες για να δώσω μια προκαταρκτικήν απάντηση στο πρώτον ερώτημα. Που τη μια το εγχείρημα μου ίσως να φανεί αντί-επιστημονικό. Που την άλλη, επειδή πολλές φορές (ασυναίσθητα έστω) φιλτράρω την επαφή μου με άλλους ανθρώπους, ίσως τελικά τα πιο κάτω σημεία να μπορούν να θεωρηθούν αποτέλεσμα κάποιου είδους πρόχειρης συμμετοχικής παρατήρησης με θεωρητικές ενδεχομένως προεκτάσεις. Ελπίζω ότι στο μέλλον, είτε εγώ, είτε κάποιος/α άλλος/η εννά κάμει μιαν ενδελεχήν έρευναν για τούτο to θέμα, αν δεν έγινε ήδη. Προς το παρόν όμως, ειδού κάποιες προσωπικές παρατηρήσεις, στη βάση ενός ομολογουμένως περιορισμένου δείγματος:

- Οι κοινωνικές σχέσεις τους είναι το παν. Κυρίως με άλλα άτομα της ίδιας τάξης αλλά τζιαι ευρύτερα με 'μεγαλομεσαίους' τζιαι 'μεσαίους'. Τούτον πολλές φορές οδηγεί σε χαμηλή παραγωγικότητα στο χώρο εργασίας, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος της εργασιακής διαδικασίας να μεταφέρεται στους  ώμους μεγαλοϋπαλλήλων τους που λόγω τούτου τους δίνεται η ευκαιρία να αυξήσουν τις απολαβές τους τζιαι να πλησιάσουν περισσότερο το κοινωνικό στάτους των αφεντικών τους.

- Σε διάφορες φάσεις ασπάζουνται έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής (οι μπυραρίες που πηαίνουν, η μουσική που ακούν, η αισχρότητα των αστείων που κάμνουν ή με τα οποία γελούν, οι ταβέρνες όπου τρώσειν, οι πίνακες που γοράζουν τζιαι πέρνουν έσσω τους) χωρίς όμως τούτον να σημαίνει ότι εν χρησιμοποιούν στο μέγιστο τες ανέσεις που φέρνει η θέση τους στην παραγωγή. Η εναλλακτικότητα για την αστική τάξη εν κυρίως κάτι περαστικό παρά φιλοσοφία ζωής, εξού τζιαι παρατηρείται κυρίως στις χαμηλές ηληκίες.

- Εν μπαίνουν εύκολα σε ιδεολογικές τζιαι πολιτικές συζητήσεις. Ακούν, ψελίζουν κάτι τοις αλλά σπάνια εννά επιχειρηματολογήσουν έναντια σε ριζοσπαστικές απόψεις. Ακόμα τζιαι όταν το κάμνουν όμως, επικαλούνται όϊ τα συμφέροντα των οικογενειών τους τζιαι των άλλων ατόμων της τάξης τους (όπως κάμνουν οι πλείστοι εργάτες τζιαι 'μικρομεσαίοι') αλλά το συλλογικό συμφέρον τζιαι το 'ουτοπικό' των απόψεων με τες οποίες διαφωνούν.

- Εν ασχολούνται ιδιαίτερα με την εκκλησία, έννεν ιδιαίτερα θρήσκοι αλλά ποττέ εν λαλούν δημόσια ότι εν άθεοι τζιαι ούτε κριτικάρουν ή χλευάζουν ανοιχτά τον Χριστιανισμό σαν δόγμα.

- Εν αμφισβητούν δημοσίως, έστω τζιαι με έμμεσο τρόπον, την τάξη, την ηθική τζιαι τη νομιμότητα.

- Τζείνοι που εν έξυπνοι τζιαι εργατικοί καταλήγουν σε πολλά καλές θέσεις στον ιδιωτικό τομέα - είτε σε επιχειρήσεις της οικογένειας τους, είτε αλλού.  Δηλαδή, επί το πλείστον, αποφεύγουν το δημόσιο, τους ημι-κρατικούς τζιαι τους μη-κυβερνητικούς οργανισμούς.

- Άμαν θέλουν, μπαίνουν εύκολα στην πολιτική. Χωρίς ιδιαίτερη δουλειά του δρόμου, χωρίς να πρέπει να υποδείξουν πολλήν υπομονή τζιαι να περιμένουν να έρτει η σειρά τους. Τούτον γίνεται εύκολα, διότι πρώτον έχουν τες διασυνδέσεις τζιαι δεύτερον έχουν το χρήμα που χρειάζεται για αποτελεσματικές προεκλογικές εκστρατείες.

- Θωρούν τη τέχνη σαν χόμπυ, τζιαι όϊ σαν σοβαρόν επάγγελμα (για τα παιθκιά τους παραδείγματος χάριν) παρόλον που έχουν την οικονομικήν ευχέρεια να τα υποστηρίξουν αν θέλουν να σχοληθούν επαγγελματικά μαζί της.

- Σεξουαλικά πειραματίζουνται κάμποσο, έχουν λλία ταμπού, παν με πολλούς/ες, αρκούν να παντρευτούν, αλλάσσουν συντρόφους συχνά, εν ζηλιάρηδες.

- Οι γάμοι τους χαρακτηρίζουνται που πολλά διαζύγια, ίσως τζιαι διότι έχουν τα λεφτά για διατροφή/ανεξαρτησία.

4 comments:

  1. Arkoudas,

    Πριν κάποια χρόνια ο πολιτικο-ψυχιατρικός αναλυτής Γιάγκος Μικελλίδης [όταν ακόμα πίστευε και υποστήριζε την επαναπροσέγγιση και δεν έβριζε και τους τουρκοκύπριους] έγραψε έναν πολύ ενδιαφέρον κείμενο γα την κυπριακή δεξιά! Τούτο κατέγραφε παρόμοιες περίπου σκέψεις και παρατηρήσεις. Είναι δημοσιευμένο σε κάποιο από τα βιβλία του. Αν το βρω θα το αναρτήσω στο Blog μου!

    ReplyDelete
  2. Εν αρκετά καλόν το ψυχογράφημα σύντροφε. Κάπως έτσι κινείται τούτος ο χώρος.

    ReplyDelete
  3. 'Τζείνοι που εν έξυπνοι τζιαι εργατικοί καταλήγουν σε πολλά καλές θέσεις στον ιδιωτικό τομέα - είτε σε επιχειρήσεις της οικογένειας τους, είτε αλλού. Δηλαδή, επί το πλείστον, αποφεύγουν το δημόσιο, τους ημι-κρατικούς τζιαι τους μη-κυβερνητικούς οργανισμούς'

    Επέτρεψε μου να θέσω τους προβληματισμούς μου στο συγκεκριμένο σημείο με κίνητρο την εποικοδομητική συζήτηση αφού δεν έχω απόλυτη άποψη στο θέμα αλλά προβληματισμούς:
    Έχοντας σπουδάσει Αγγλία και γω, παρατήρησα ότι παιδιά διαφόρων οικονομικών και κοινωνικών στρωμάτων, σε αρκετές περιπτώσεις οι πιο άξιοι, έχουν ως στόχο να καταλήξουν στη σιγουριά του δημόσιου και των ημι-κρατικών οργανισμών (ακόμη και των τραπεζών) με απώτερο σκοπό (ακόμη με τη βοήθεια του κόμματος στο οποίο ανήκουν οικογενειακά κυρίως για πελατειακούς λογούς) τον σίγουρο καλό μισθό και την ανέλιξη για το υπόλοιπο της ζωής τους μαζί με ωράριο κυριλάτο. Έχοντας υπόψη ότι το κρατικό σύστημα δεν αξιολογεί τους δημόσιους υπαλλήλους βάσει απόδοσης, δυστυχώς μεγάλα μυαλά χάνονται μέσα στον εφησυχασμό που προσφέρει το δημόσιο και η σιγουριά του. Αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό της αστικής τάξης και στο τέλος της ημέρας ποιο είναι το κριτήριο για το ποιοι ανήκουν σε αυτή την τάξη?

    ReplyDelete
  4. Απολογίες που άρκησα να απαντήσω.....δουλειές.

    Άνεφ, ναι ο Μικελλίδης εξέφυγεν. Αλλά το γιατί εν το ενδιαφέρον. Διότι έννεν μόνος του. Έσχιει τζιαι άλλους που εκάμαν παρόμοια μετάβαση προς την απάθεια/απορριπτισμό, τζιαι αν καταλάβουμε το γιατί του Μικελλίδη εννά καταλάβουμε καλλύτερα την εξέλιξη της κοινής γνώμης. Εν νομίζω ότι εν απλά ένας πελλός. Αλλά τζιαι να ένει, επηρεάζει κόσμο.

    Ε/κ τούτον εν έναν προκαταρκτικό κείμενο για το θέμα. Ελπίζω να το συμπληρώσω προσεχώς με παραπάνω λεπτομέρια. Πρώτα όμως εννά πρέπει να εμβαθύνω παραπάνω στους τρόπους κατηγοριοποίησης των τάξεων/στρωμάτων.

    Τζέημς, τα κριτήρια εν διάφορα, αλλά όπως είπα εν ένα θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει, αν θέλουμε να καταλάβουμε την ταξική διάρθρωση της Κυπριακής κοινωνίας. Νομίζω ότι πολλά λλίη έρευνα έγινε για τούτο το θέμα. Αν δεν κάμνω λάθος για τους τ/κ εγράφτηκεν κάτι, αλλά όϊ για τους ε/κ.
    Ομως το βασικό σημείο της πρότασης που σε επροβλημάτισεν εν ότι η απασχόληση στο δημόσιο εν κυρίως που άτομα που άλλες τάξεις. Ισως γι'αυτό πολλοί μεγαλοαστοί εν τόσο ισοπεδωτικοί απέναντι στο δημόσιο. Διότι εν το έχουν ανάγκη.

    ReplyDelete